Blind voor de gevolgen

Vol ontzetting luister ik naar het verhaal over een 42-jarige man uit Nickerie. Er is al een aantal jaren geleden diabetes bij hem geconstateerd maar hij weigerde in eerste instantie behandeling, want tja: echt heel erg veel last had hij er niet van. De man is nu aan beide ogen blind, ziet dus niets meer, voor de rest van zijn leven.

Ik word boos als ik bedenk dat er geen bedrijf in Nederland te vinden is dat geld wil steken in de voorlichting en bestrijding van diabetes in Suriname. Nu begrijp ik dat de meeste Nederlandse bedrijven niets te zoeken hebben in Suriname omdat er eigenlijk niets te halen is. Er wonen niet veel mensen, ze hebben niets te verhandelen en echt iets invoeren doen ze ook niet. Kortom: Suriname levert geen geld op voor Nederlandse bedrijven en al helemaal niet in de zorgsector. Het verbaast mij dan ook meer dat er ook weinig tot geen Surinaamse bedrijven zijn die geld willen steken in projecten die ten goede komen van het welvaren van de bevolking. Zou er meer geld worden gestoken in voorlichting over bijvoorbeeld Diabetes dan had deze 42-jarige kerel waarschijnlijk nog gewoon kunnen zien.

Ik word nog bozer als ik bedenk hoe dit is gegaan, het is waarschijnlijk allemaal erg onnodig geweest. Was er dan echt niemand in de buurt die hem kon vertellen dat het verstandig was om zich wel te laten behandelen? Er zijn zoveel diabetespatiënten in Nickerie, er moet er haast wel ééntje in zijn omgeving zijn geweest die hem op de gevaren had kunnen wijzen. Ik ga er vanuit dat de ontdekkend arts hem heus op het hart heeft gedrukt dat hij behandeld moet worden. Artsen in Suriname zijn over het algemeen erg betrokken. Misschien dat zijn omgeving het stiekem ook wel prettig vond dat hij er niet zoveel aandacht aan besteedde. Niets vervelender dan iemand die op zijn voeding zit te letten als je lekker uitgebreid zit te eten. Ik zelf voelde mij er wel eens lullig onder. Hoe dan ook, niemand was dus echt bewust van de gevolgen.

Deze man heeft verschrikkelijk veel spijt nu, logisch ook maar er is niets meer aan te doen. Hij was blind voor de gevolgen. Hij wil ook nu zijn verhaal wel vertellen want hij gunt dit niemand. Ook vind hij dat duidelijker gemaakt moet worden dat diabetes een echte sluipmoordenaar is. Dat je niet direct dood gaat aan de gevolgen maar dat het een hele lange lijdensweg wordt. Ik wil deze man graag zijn verhaal laten vertellen, met nog een paar Surinaamse suikerpatiënten in Suriname maar ook in Nederland. Deze verhalen moeten de wereld in! Nou ja in ieder geval Suriname en Nederland.
Nu nog een beetje hulp met het bereiken van deze mensen. Letterlijk